Подробнее о ней в нашем интервью
«В Поволжье для переписывания персидских текстов был выработан свой узнаваемый почерк - «татарский насталик»
Отдельную благодарности хотим выразить благодарность редакции радио «Китап», которая помогла записать эту треки.
Tugan tel (Туган тел)
Туган тел
И туган тел, и матур тел, әткәм-әнкәмнең теле!
Дөньяда күп нәрсә белдем син туган тел аркылы.
Иң элек бу тел белән әнкәм бишектә көйләгән,
Аннары төннәр буе әбкәм хикәят сөйләгән.
И туган тел! Һәрвакытта ярдәмең белән синең,
Кечкенәдән аңлашылган шатлыгым, кайгым минем.
И туган тел! Синдә булган иң элек кыйлган догам:
Ярлыкагыл, дип, үзем һәм әткәм-әнкәмне, ходам!
Родной язык
Перевод на русский С. Липкина
Родной язык, святой язык.
Отца и матери язык!
Как ты прекрасен! Целый мир
В твоем богатстве я постиг!
Качая колыбель, тебя
Мне в песне открывала мать.
А сказки бабушки потом
Я научился понимать.
Родной язык, родной язык.
С тобою смело шел я вдаль.
Ты радость возвышал мою.
Ты просветлял мою печаль.
Родной язык, с тобой вдвоем
Я в первый раз молил творца:
«О, боже, мать мою прости,
Прости меня, прости отца».
Native language
Oh, mother’s and father’s language is so good
I understood forever so many things by you in the world
At first mother was singing on this language while swinging cradle
and than grand mom was trying to calm me down by the fairy tale
Native language, you halped me to understand happiness from the earliest years
and pain of soul when darkness is appearing in the eyes and clear light is fading
My native language, you helped me to say first pray
Forgive me, my father and mother, be generous, my Lord
Фото: © Владимир Васильев / «Татар-информ»
Шагыйрь
Еллар үтеп, бара торгач картайсам да,
Бөкрем чыгып бетсә дә, хәлдән тайсам да, —
Күңлем минем япь-яшь калыр, һич картаймас;
Җаным көчле булып калыр, хәлдән таймас.
Күкрәгемдә минем шигырь утым саумы?!
Күтәрәм мин, карт булсам да, авыр тауны;
Күңлемдә көн һаман аяз — һаман да яз:
Шагыйрь күңелендә кыш булмый да кар яумый.
Булмамын, юк, картайсам да, чын карт кеби,
Утырмам тик, юк-бар теләк тели-тели;
Менмәмен мин, Ходай кушса, мич башына,
Шигырьләрдән килер миңа кирәк җылы.
Җырлый-җырлый үләрмен мин үлгәндә дә,
Дәшми калмам Газраилне күргәндә дә;
«Без китәрбез, сез каласыз!» — дип җырлармын,
Җәсәдемне туфрак берлә күмгәндә дә.
Җәсәд — тән, гәүдә.
(«Шагыйрь». «Әлислах»ның 1908 елгы 17 март (23 нче) санында «Г.Тукаев» имзасы белән басылган.
Поэт (Пер. В.Думаевой-Валиевой)
Пускай состарюсь я, когда пройдут года,
Согбенным стариком я сделаюсь тогда.
Но не состарится вовек моя душа,
И сердце будет биться, радостью дыша.
Поэзии огонь в груди моей горит,
Так мне ли пасовать под тяжестью горы?!
Душа моя, как светлый день, ясна,
Не знает зим, в ней вечная весна.
Хоть и состарюсь, но, подобно старикам,
Не стану я сидеть, грустя по пустякам.
И не полезу, если даст Аллах, на печь,
Стихами буду я тепло моё беречь.
Как с песнями прожил, так буду умирать.
Окликну Газраила*, как придёт встречать.
“Я ухожу, вы оставайтесь”, – пропою ,
Когда могилу станут засыпать мою.
*Газраил — ангел смерти
Перевод В.Думаевой-Валиевой
